O nas
Jesteśmy grupą pasjonatów przyrody, którzy z wdzięcznością podziwiają naukowców za ich odkrycia, wytrwałość i zaangażowanie. Choć nie jesteśmy artystami, wyróżnia nas wrażliwość na piękno i tajemniczość natury. Nasze doświadczenia zawodowe jako informatycy, wykładowcy czy przedsiębiorcy nauczyły nas dystansu do świata, który przez lata był naszą codziennością. Teraz, przyprószeni ”srebrzejącym włosem”, pragniemy pomóc naszym dzieciom, ich rówieśnikom i wszystkim kolejnym pokoleniom w prawdziwym poznawaniu i odczuwaniu przyrody.
Dziś, w erze wszechobecnej elektroniki, młodzi ludzie mają dostęp do multimediów, które pozwalają im zobaczyć jelenia podczas rykowiska czy wilgę oznajmiającą nadejście deszczu. Jednak w tym cyfrowym ekosystemie, którego sami jesteśmy częścią, dostrzegamy narastający “deficyt natury” – zjawisko polegające na utracie codziennego kontaktu ze środowiskiem naturalnym. Dotyka ono nie tylko dzieci i młodzież, ale także dorosłych, którzy w wirze obowiązków tracą zdolność do głębokiego przeżywania przyrody.
Nasze działania mają na celu minimalizowanie tego deficytu poprzez przywracanie autentycznych relacji z naturą – opartych na obserwacji, doświadczaniu zmysłowym i emocjonalnym zaangażowaniu.
Nasze zamierzenia
Wszystkie nasze projekty są odpowiedzią na współczesny kryzys więzi z przyrodą. Każde z poniższych działań ma konkretny cel:
Karmniki i budki lęgowe z kamerami – nie tylko pomagają ptakom, ale stają się „oknami na naturę” w szkołach, zachęcając do systematycznej obserwacji i łagodząc skutki „zespołu deficytu natury” u dzieci.
Konkursy przyrodnicze – projektowane tak, by angażować całe rodziny, ucząc dorosłych i młodzież wspólnego odkrywania przyrody w lokalnym otoczeniu.
Sadzonki budlei – to narzędzie do tworzenia „mikro-rezerwatów” w ogradach a być może miejskich przestrzeniach, przeciwdziałających alienacji przyrodniczej wśród mieszkańców.
Zestawy edukacyjne – kompensują brak bezpośrednich doświadczeń, oferując narzędzia do rozpoznawania gatunków nawet w warunkach ograniczonego dostępu do dzikiej przyrody.
Wydarzenia promocyjne – mają budować świadomość, że deficyt natury to nie tylko problem ekologiczny, ale także społeczny, wpływający na zdrowie psychiczne i relacje międzyludzkie.
-
Dlaczego to ważne?
Deficyt natury to nie tylko brak spacerów w lesie. To również:
Zanik umiejętności interpretowania naturalnych sygnałów (np. zmian pogody)
Utrata wrażliwości na rytmy przyrody
Rosnąca obojętność wobec kryzysu klimatycznego
Osłabienie zdolności regeneracyjnych organizmu związanych z kontaktem z zielenią
Nasze inicjatywy są jak mosty – łączą świat technologii z pierwotną potrzebą obcowania z naturą.
Kamery w karmnikach? To połączenie digitalizacji z edukacją ekologiczną.
Konkursy w mediach społecznościowych? Sposób na wykorzystanie cyfrowych narzędzi do promowania realnych przygód na łonie natury.
Nasza misja
Walczymy o to, by:
Dzieci nie postrzegały przyrody wyłącznie przez ekrany smartfonów
Młodzież odnajdywała w naturze przestrzeń do autorefleksji i odpoczynku od wirtualnego świata
Dorośli przypominali sobie, że kontakt z przyrodą to nie luksus, ale biologiczna potrzeba
Za rok, w naszym podsumowaniu, pokażemy nie tylko liczby, ale przede wszystkim historie: nauczycieli, którzy odkryli z uczniami nowe gatunki ptaków, rodzin spędzających weekendy na obserwacji przyrody, dzieci odnajdujących radość w pielęgnowaniu budlei odwiedzanych masowo przez motyle. To właśnie te mikrohistorie są prawdziwym lekarstwem na deficyt natury.
Planujemy, co najmniej:
50 karmników i budek lęgowych dla ptaków przekażemy bezpłatnie do szkół i przedszkoli (z czasem część z nich doposażymy w kamery z oprogramowaniem pomagającym rozpoznawać gatunki ptaków);
100 kg karmy dla ptaków dziko żyjących dostarczymy również do tych placówek i dołączymy również do sprzedawanych karmników;
zorganizujemy 3 konkursy z nagrodami – łączące w sobie: obserwację, spostrzegawczość, dociekliwość i cierpliwość;
dostarczymy do szkół ponad 50 sadzonek budlei, których aromat latem przyciągnie do siebie;
przekażemy 50 zestawów pomocy edukacyjnych wspierających rozpoznawanie owadów lub ptaków;
zorganizujemy 1 wydarzenie promujące pomoc zwierzętom;
nawiążemy współpracę z co najmniej 2 fundacjami / stowarzyszeniami o celach zbieżnych z naszymi zamierzeniami.
Wierzymy, że każda dostrzeżona przez lornetkę sikorka, każdy zachwyt nad mrówczą „metropolią”, to kropla drążąca skałę obojętności. Zapraszamy do wspólnego tworzenia przyszłości, w której technologia nie zastąpi, ale wzbogaci naszą relację z przyrodą.